Lanzhou (CHN), 4 augustus 2010
Etappe 61, 360 km N 36˚02.433 O 103˚51.873, Hoogte 1523m
Toen we vanochtend onze gordijnen open deden regende het. Wel een beetje balen natuurlijk, maar zo hoog in de bergen mag je van alles verwachten en het weer kan ook zo weer omslaan. Na ons Westers ontbijt tussen de Westerlingen werd het gelukkig droog en sloten we aan bij de groep Nederlanders van een ‘Koning Aap groep’ voor onze rondleiding door het bijzondere en zeer grote Labrang klooster. Na de rondleiding werden we verrast met een dienst van wel meer dan 50 ‘geelkap’ monniken. Vol van alle indrukken, werd het tijd om onze tocht weer voort te zetten. Onze volgende stop was Linxia, wederom een Zijderoute stad, omdat ook onze voorgangers vaak een ‘detour’ hebben gemaakt naar Labrang.
When we opened our curtains this morning, it was raining. What a pity of course, but if you’re that high up in the mountains, you can expect the weather to change any time. After our western breakfast amongst other westerners, it luckily stopped raining and we joined a group of Dutch tourists to admire the very special and very large Labrang monastery. After the tour we were surprised by a worship service performed by more than 50 ‘yellow cap monks’. Full of all these impressions, it was time to continue our journey. Our next stop was Linxia, another Silk Road town, because our forerunners often made a detour to Labrang.
Ook in Labrang waren we onder de indruk van de vele grote Boeddha beelden, alle mooie schilderingen en de vele prachtige stoffen. Apart waren de kunstwerken en Boeddha beelden die van Jakboter was gemaakt en zeer bijzonder was de dienst van Geelkopmonniken die muziek aan het maken waren en geld/briefjes (?) in de vorm van propjes naar elkaar aan het overgooien waren. Hoe zij na de dienst weer hun eigen laarzen weten terug te vinden, blijft voor ons een raadsel. Eenmaal aan de praat met onze landgenoten blijkt dat ze nog uit Amersfoort komen ook. En na het verlaten van Xiahe zagen we Duitse campers aankomen rijden, helaas hebben we hen niet meer kunnen spreken. Hierna werd het toeristische gehalte direct weer een stuk minder.
De tocht naar Lanzhou ging wederom door een prachtig landschap en zo her en der zagen we nog meer kloosters in de bergen. Het weer nodigde echter niet uit om veel te stoppen. In Linxa moesten we wel stoppen als we wilden lunchen. De lunch smaakte best prima: zeer grof gesneden noodles. Maar het was er smerig, vooral met alle bottenkluifjes en andere rotzooi op de grondom ons heen. We hebben het weer overleefd en zijn ’s avonds goed aangekomen in ons hotel. Door een enorme file in de stad, waren we pas laat op onze kamer en zijn we er alleen voor een Dumpling maaltijd nog uit gegaan. Vanuit de file hadden we de Gele rivier en pagodes al vanaf een afstandje gezien en dat was voor deze stad genoeg.