Karakol (KG), 8 en 9 juli 2010

Deze dagen hebben vooral in het teken gestaan van Aksuu Summer Camp. Het kamp van het weeshuis uit Aksuu hier aan het strand van Karakol. Wij hebben diverse activiteiten met ze ondernomen en daar hebben niet alleen zij maar ook wij zeer van genoten. Wat een schatjes allemaal en ze hebben zeer veel respect voor elkaar. Ik denk dat onze foto’s en filmpjes al genoeg laten zien. Ook hebben we een bezoek gebracht aan het weeshuis zelf, waar we (met behulp van de vertaalvaardigheden van Svetlana van Leadership) met de directrice hebben kennisgemaakt en hebben gesproken over onze inzamelingsactie.

De kinderen hebben een vrij strak programma, waarin zij tussen 10 en 11.30 tijd hebben voor activiteiten. De eerste ochtend hebben we daarin een zandkastelen en een tekenwedstrijd georganiseerd. Wij stonden versteld van de preciezie en concentratie waarmee zij hun project tot in de kleinste details verzorgden. Zij maakten voor hun bekende onderwerpen na, zoals een sanatorium/spa (daar is Aksuu bekend om), het witte huis in Bishkek en het Issyk Kul meer. Dat gold later ook voor de tekeningen die voor 80% bestonden uit het Issyk Kul meer met haar bergen en verder nog een aantal yurts en een paar auto’s en een Russische tankwagen. Ondertussen waren wij druk met 45 prijzen uit te zoeken en klaar te leggen en daarna samen met de oudere kinderen te jureren. Zeer gedisciplineerd en zeer enthousiast kwam een ieder vervolgs een prijsje uitzoeken. In het kamp zijn 45 van de 100 kinderen. Dit zijn de kinderen die geen ouders of familie hebben waar zij in de zomer naar toe kunnen. De kinderen zijn niet allemaal wees, maar veel van hun ouders zijn te arm om voor hun te zorgen of kampen met bijvoorbeeld een alcoholprobleem. Opvallend is hoe lief de kinderen voor elkaar zijn en hoe gemakkelijk ze alles met elkaar delen of uitlenen. Dat gebeurde dus ook met alle prijzen. Vandaag was Nika, een vrijwilligster uit Karakol, met ons meegeweest omte vertalen en eenmaal terug op het kantoor van Leadership hebben we de vrijwillige tolk voor de volgende dag gevonden. Ondertussen had Svetlana nog meer vrijwilligers bereid gevonden om de volgende dag met ons mee te gaan en diverse spellen voor te bereiden. De kinderen hebben we dan ook in groepen over de verschillende vrijwillers verdeeld en laten rouleren om aan zoveel mogelijk spelen deel te kunnen nemen. Bij ons konden ze terecht voor een echte voetbaltraining met een wedstrijd als afsluiting. Het animo was groot met onze huidige finale plaats!! Na al dat sporten in de zon kon iedereen wel een frisse duik gebruiken. De vrijwilligers besloten naar het publieke strand te gaan, terwijl wij bij de kinderen bleven. Ik ging met de kleintjes het water in om de vlinderbandjes en zwembanden uit te proberen en Max was druk met de rest. 
Die middag zijn we met Svetlana naar het weeshuis in Aksuu gegaan. De directrice is ons en jullie zeer dankbaar voor het feit dat wij zowel interesse tonen in Kirgizie en de weeskinderen en dat wij ook nog willen investeren in hun toekomst. Wij hebben nader gesproken over het inhuren van een professionele leraar Engels en IT. Ook zij is zeer blij met juist deze investering voor de kinderen. Desondanks zagen we tijdens onze rondleiding nog wel een aantal mogelijke nuttige investeringen: o.a. de ‘laundry service’. Ook heeft ze vol trots de watervoorziening laten zien die Matthijs met zijn Aksuu Stichting en connecties heeft kunnen realiseren. Sindsdien hebben ze geen problemen meer met water.