Samarkand (UZ), 16 en 17 juni

Deze twee dagen hebben net als Bukhara in het teken gestaan van een nieuwe oude Zijderoute stad verkennen en het uitzoeken en regelen van het vervolg van onze reis. Hoogtepunten van Samarkand zijn het Registan plein en het mausoleum van Amir Timor en de lokale markt. Verder zijn er twee grote lanen, met veel parken en fonteinen. Kortom weer een hele andere stad dan Khiva en Bukhara. Voor een impressie zie movies en photo gallery.

Onze voorlopige alternatieve route door Kazachstan.

Gelukkig hebben we ook dit hotel weer een vriendelijke, hulpvaardige en Engelssprekende receptionist die ons heeft geholpen met het bellen van de Kazachstaanse ambassade in Tashkent en de Kirgizische ambassade in Tashkent en Almaty. Nu blijkt dat de Kazachstaanse ambassade zelfs drie dagen weekend heeft en wij dus niet voor a.s. maandag bij hun terecht kunnen en aangezien ons Oezbeeks visum a.s. woensdag verloopt hebben we geen tijd meer ook ons visum voor Kirgizie in Tashkent te krijgen. Na veel gepuzzel is het ons zelfs niet gelukt om alsnog Tajikistan en de Pamir in onze route te houden; het kost teveel tijd om daarna alsnog via Kazachstan naar Kirgizie of China te moeten rijden. Het voelt voor ons als een echte domper. We doen ons best ons op de enige mogelijke alternatieve route te richten en wellicht te gaan verheugen (en dat terwijl we allebei niks met Kazachstan hebben, maar misschien valt het wel heel erg mee). We gaan nu dus doorreizen naar Almaty en dan kunnen we daar alsnog ons visum voor Kirgizie regelen en doorsteken naar het weeshuis. Dit natuurlijk alleen als de situatie in dat deel van Kirgizie nog steeds rustig is en alles rustig is verlopen na hun referendum (27 juni a.s.). Anders kunnen vanuit Kazachstan China binnenrijden, uiteraard veel noordelijker dan Kasgar ons originele plan. We hopen dus dat we als nog naar Kirgizie kunnen reizen. We willen naar het weeshuis en we willen de natuur (lees: bergen) in na al die woestijn en culturele steden.
Over culturele steden gesproken. Samarkand heeft ook weer haar portie historie en wel het bekendste: het registan plein met de drie koranscholen. Wederom schitterend en we kunnen er nog steeds van genieten. Ons hotel is vlakbij het mooie mausoleum van Amir Timor, die sinds de onafhankelijkheid tot nationale held is verkozen. Voor Samarkand is hij in ieder geval belangrijk geweest, omdat hij de stad tot hét handelscentrum van de Zijderoute heeft gemaakt en tot hoofdstad heeft benoemd. Hij heeft natuurlijk ook heel wat doden op zijn geweten, maar zijn standbeelden hebben in ieder geval die van Marx en Stalin vervangen. Onze receptionist maakt zich ook zorgen om de situatie in Kirgizie. Hij weet ervan omdat hij sateliet tv heeft, maar hij vertelde dat er geen Oezbeekse zender is die er iets over uitzendt. Het is een ingewikkelde situatie; de Oezbeken die in 2005 juist gevlucht zijn vanuit Oezbekistan naar Kirgizie vluchten nu weer noodgedwongen terug, maar hebben dus weinig vertrouwen in zowel de Oezbeken als de Kirgiezen. Waar wij nu zitten spreken ze weer Tajikisch; ja Stalin heeft destijds vreemde grenzen getrokken voor deze drie landen. Oezbekistan doet er alles aan de vrede en rust te bewaren (willen geen oorlog zoals in buurlanden Afganistan en Tajikistan is geweest) en hoopt dat te bereiken door de mensen zo min mogelijk te informeren en zoveel mogelijk veiligheidsdienst agenten rond te laten lopen. In het boek van Linda Otter over Centraal Azie heb ik veel gelezen over de positie van de vrouw, die nog steeds ondergeschikt is aan de man. Ik denk inderdaad dat er nog veel culturele historie is in die zin, al merk ik er als vrouw niet veel van. Vandaag trouwens in een nieuw boek begonnen: Schaduw van de Zijderoute! 's Avonds kwamen we in het restaurant het Canadese stel weer tegen en nog een rondreizende Belg. Gezellig onze reisverhalen uitgewisseld, maar vooral aandachtig hun wereldreizen die zij al per motor hebben afgelegd aangehoord. Na de lichtshow op het Registan Square hebben we afscheid genomen van het stel en de Belg...die krijgt morgen van ons een lift naar Tashkent.