Yeniciftlik, TR, 9 mei 2010
Etappe 8, 190 km N 41˚ 01.716 O 27˚ 49.643, Hoogte 98 m
Eindelijk de dag dat we Alexandra en Wouter hebben ontmoet. Zij, die al ruim een jaar als overlander door Azie hebben gereisd en op de terugweg zijn en wij die nog maar net komen kijken. Waar we hebben afgesproken? Nou als je bij de kust van Marmare het land inrijdt en dan de boerenakkers oprijdt en je een boom en een beekje ziet..daar zo. Leve de GPS!! 
Met behulp van de GPS coordinaten die Alexandra had doorgegeven hebben we bijna recht over het land ze kunnen vinden. Daar stonden ze dan tussen de boeren die op hun land aan het werk waren. Het was super om elkaar weer te zien en we hebben aan één stuk door bijgekletst, elkaar auto’s bewonderd, spullen uitgewisseld enz. enz. Zij waren gisteravond vanuit Istanbul de kust afgereden en op zoek gegaan naar een rustige plaatsje met camping aan zee. De algehele kuststrook is bijna tot Griekenland vol gebouwd en omdat het al donker werd besloten van de kust af te wijken en de auto maar even hier voor een nachtje neer te zetten, maar we stonden daar samen eigenlijk wel prima en gratis, dus besloten we te blijven. Natuurlijk kwamen de boeren af en toe even een praatje maken en kwam de lokale jandarma even informeren waarom we precies daar wilde kamperen, maar toen ze ons verhaal hoorden kregen we toestemming en was iedereen super vriendelijk. Ja iedereen zou daar wel denken, hoe hebben ze elkaar precies hier kunnen ontmoeten? Tja daar heb je dus een GPS voor en zaten Max en Alexandra ’s middags op het platteland achter de laptops GPS waypoints te kopieeren enz. Primitief over de Zijderoute anno 2010! We hadden allebei nog wel wat te eten bij ons, dus met wat boontjes en uitjes van de locale boeren, mais, tomaten en macaroni en smack van ons uit Nederland kwamen we een heel eind. Het zag er echt super gaaf uit, onze auto’s met opengeklapte tenten zo naast elkaar. En gelukkig hebben wij, nadat we alle tips van hun tot ons genomen hadden, nog een tip voor hun: dekbed kan gewoon in de daktent blijven tijdens het opbergen, die hoeft er dus niet iedere keer in en uit zoals zij deden ;-) We hebben het echt heel gezellig gehad en jammer dat onze wegen hier alleen kruizen en dat we niet samen verder kunnen reizen.