Max en Eveline op weg

Er is er een jarig... Hoera! Hoera! 
Suzanne van harte gefeliciteerd, vanuit de Gobi wowstijn wensen wij je een hele fijne dag. Ergens goed ingepakt en verstopt in onze Laro ligt je verjaadags cadeau deze moet echter nog een paar kilometertjes afleggen.... maar het is onderweg.

Wij gaan vandaag weer verder opweg naar Jiayuguan en als het goed is zien we daar voor het eerst de 'Great Wall'.   

Dunhuang (CHN), 30 juli 2010

  Heerlijk genoten van Dunhuang en haar bezienswaardigheden! We zijn in wat ze noemen het ‘Louvre’ van China geweest: Mogao thousend buddha caves. Op haar hoogtepunt woonden er 1400 monniken en waren er 18 kloosters en een bibliotheek, waar ze zeer bijzondere vondsten hebben gedaan. Er zijn meerdere van deze grotten in China, maar dit schijnt toch echt het grootste, best bewaarde en meest bijzondere complex te zijn.  Wij waren in ieder geval behoorlijk van onder de indruk. Van de 450 gedecoreerde grotten hebben we er zo’n 10 bezocht. De muurschilderingen en beelden zijn zowel nog van Han als de Ching Dynastie bewaard gebleven. Interessant is de Indische en Centraal-Aziatische invloed die terug te vinden is in de uitbeeldingen. De grootste Buddha is met zijn 31 meter, de 3^e grootste van het land. Als buitenlanders waren we verplicht een Engelse gids te nemen, maar daardoor weten we nu ook echt alles! Jaarlijks worden deze grotten door een half miljoen mensen bezocht, waarvan maar 10% buitenlanders. Een ander hoogtepunt was ons bezoek aan de hoge zandduinen even ten zuiden van Dunhuang. Zo hoog hebben wij ze nog nooit gezien!

  We really enjoyed Dunhuang and its attractions! We’ve been to what’s called the ‘Louvre’ of China: The Mogao Caves (also known as the Caves of the Thousand Buddhas). At the zenith there where 18 monasteries, 1400 monks, and a library where they found special things. There are several similar grottoes in China, but this one seems to be the largest, best kept, and most complex of all. We were very impressed at least. Of the 450 decoded caves, we’ve been to 10. The murals and figures have been preserved from the Han and the Ching dynasty. It’s also interesting to see the Central-Asian influence in the paintings. The biggest Buddha is 31m tall and is the third biggest in the country. As foreigners we were forced to take an English speaking guide, but thanks to that we know everything now! These caves attract half a million visitors per year, of which 10% is foreigner. Another highlight was our visit to the sand dunes south of Dunhuang. We’ve never seen them so high!

Dunhuang (CHN), 29 juli 2010
Etappe 56, 428 km N 40˚07.259 O 94˚39.641, Hoogte 1152m

  Vandaag de grootste provincie van China, Xinjiang, verlaten en de volgende provincie, Gansu, ingereden. Het grootste merkbare verschil was dat de weg weer een stuk slechter werd, met name door de vele werkzaamheden veroorzaakt door de slijtage van het vele vrachtverkeer op deze route. Opvallend is hoeveel er over de weg getransporteerd wordt in China. Ze zijn wel efficient (dat is toch een compliment) als je ziet hoeveel zij op één vrachtwagen kunnen vervoeren. Onderweg zijn we gestopt voor een Duitse fietser, om hem wat bij te voeren en verhalen uit te wisselen. Hij heeft het helemaal zwaar met de sterke wind in deze regio. Ook vandaag zijn we weer om 9.00 uur vertrokken en waren we om 16.00 uur ingecheckt in ons hotel en dan zijn we alleen even gestopt onderweg om van chauffeur te wisselen. Tussen Hami en Dunhuang zijn we verder geen plaatsen tegengekomen. We voelen ons hier tussen de zandduinen dus echt wel in de middle of nowhere, ondanks de twee moderne winkelstraten en neonverlichting in het centrum van de stad.

  Today we left Xinjiang, China’s biggest province, and entered Gansu, the next province. The first difference we noticed were the roads that were in a worse condition, mainly caused by the heavy traffic and all the repair work due to that. We’re surprised about how much is being transported by road in China. But they’re efficient, that’s for sure (that’s a compliment), if you see how much they pack on one single truck. On our way we stopped to chat and exchange stories with a German on a bicycle. It’s quite hard for him to bike in this region with the hard winds. Today we left again at 9:00 and arrived at our hotel at 16:00, even though we had only stopped to change drivers. Between Hami and Dunhuang we didn’t pass by other villages. This makes us really feel in the middle of nowhere between all those sand dunes, despite the modern shopping streets with neon lighting down town.

Hami (CHN), 28 juli 2010
Etappe 55, 426 km N 42˚49.539 O 93˚31.327, Hoogte 766m

  De volgende stop op de Zijderoute is Hami, ookwel Kumul genoemd door de Oeigoeren. Om deze woestijnoase (inmiddels woestijnstad) te bereiken moet je ruim 400 km afleggen door een  heuvelachtig woestijngebied. Hami is vooral bekend om zijn meloenen zoals Turpan bekend staat om zijn druiven en Kuqa bekend staat om zijn geroosterde duivenvlees. We hebben dan ook erg genoten van zowel een watermeloen als een suikermeloen. Langs de Zijderoute hebben we inmiddels al heel wat watermeloenen gezien en gegeten, maar hier in China zijn ze ovaal in plaats van rond! Ondanks de goed geasfalteerde wegen vandaag, hadden we toch nog twee uitdagingen op de (snel)weg: zeer harde wind(vlagen) en onverwachtse tegenliggers.

  Our next stop on the Silk Road is Hami, also known as Kumul by the Uyghur. To reach this oasis in the desert (actually it’s a city by now), we had to drive 400km through a hilly desert. Hami is especially known for its melons. So of course we tried both a watermelon and a honeydew. We’ve had quite a lot of watermelon along the Silk Road, and we figured out the one in China is oval rather than round! Despite the paved highway, we had two challenges today: very strong wind and unexpected traffic coming up towards us.