Max en Eveline op weg

Over de zijderoute van Amersfoort naar Dalian.......

  • Increase font size
  • Default font size
  • Decrease font size
Turkey

Gevas (TR), etappe 16

E-mail Print

Gevas, TR, 18 mei 2010
Etappe 16, 355 km N 38˚18.518 O 43˚02.385, Hoogte 1667m

Ook deze morgen gestart met ochtendgymnastiek: de berg op naar het eeuwen oude stadje Hasankeyf. Nou ja de ruines dan, er was niet veel meer in tact, maar de locatie en het idee hoe het daar geweest moet zijn was prachtig. Op de camping nog even met de Duitsers gesproken over onze reizen en natuurlijk over onze auto’s.  Wij vervolgden onze tocht, wederom door een prachtig afwisselend berglandschap, met bergpassen van 2233 meter en mooi besneeuwde toppen om ons heen, richting het Van meer. Onderweg hebben we de eerste Karavanserai bewonderd en eenmaal bij het schitterende Van meer was het tijd voor onze picknickstop, waar we besloten deze nacht door te brengen aan dit ‘breathtaking’ meer: een aanrader voor iedereen!

 

Hasankeyf (TR), etappe 15

E-mail Print

Hasankeyf, TR, 17 mei 2010
Etappe 15, 355 km N 37˚42.988 O 41˚24.706, Hoogte 297 m

De ochtend begonnen met een fikse ochtendwandeling/klim om op berg Nemrut de restanten van de beelden van o.a. Zeus en Apollo te bewonderen. Het was de moeite zeker waard, het lag er mooi bij, erg indrukwekkend als je beseft hoe oud deze overblijfselen zijn en we hadden een super uitzicht en een strak blauwe lucht. Het was natuurlijk wel iets frisser op 2200 m, maar dat was prima, want ook vandaag werd het in de middag in Diyarbakir boven de 30 graden. En deze schitterende dag hebben afgerond met een romantisch diner voor twee op het water bij Hasankeyf, wat een prachtig plaatsje is dit!

 

Karadut (TR), etappe 14

E-mail Print

Karadut, TR, 16 mei 2010
Etappe 14, 426 km N 37˚ 55.149 O 38˚ 48.716, Hoogte 836 m

Ik had gisteren een bord gezien met daarop een tankstation met internet, dus dat is het eerste waar we naar op zoek gingen, omdat we gisteren weer ons logboek hadden bijgewerkt en zelf ook benieuwd waren naar nieuwe posts. Tankstation gevonden, maar internet kregen we maar niet aan de praat. Terwijl ik de geinteresseerde Turkse jongeren om onze auto tekst en uitleg gaf over onze reis en Nederland, zat Max ondertussen op de stoel van de tankstationhouder zelf. We mochten even achter zijn computer internetten. Daar waren we erg dankbaar om, maar goed na nog een bakje koffie moesten we door, want we hadden een vrij lange reisdag voor de boeg richting Nemrut. Een tocht met wederom zeer afwisselend landschap, maar vooral ook afwisselende wegen.

 

Sarız (TR), etappe 13

E-mail Print

Sariz, TR, 15 mei 2010
Etappe 13, 280 km, N 38˚ 30.518 O 36˚ 31.058, Hoogte 1600 m

Met een schitterend uitzicht over de kalkrotsen in Goreme werden we wakker, nadat we natuurlijk al een paar uur eerder wakker waren geworden door de ‘oproep tot gebed’ van de Moskee, maar toen was het nog donker. Desondanks waren we vrij vroeg op, maar doordat we op de camping voor het eerst andere ‘Overlanders’ hebben ontmoet, zijn we rustig om 10 uur begonnen aan onze tweede mooie dag in Cappodocie en hebben we een start gemaakt richting Nemrut.

 

Göreme (TR), etappe 12

E-mail Print

Goreme, TR, 14 mei 2010
Etappe 12, 335 km, N 38˚ 38.851 O 34˚ 49.335, Hoogte 1171 m

Tijdens het (voor ons) uitgebreide ontbijt in het hotel werden we gebeld dat de auto al klaar was. Dus zelfs iets eerder dan verwacht, dat is mooi. Nadat we rustig ons boeltje hadden gepakt en nog even van de laatste ‘surfmogelijkheden’ gebruik te hebben gemaakt, lieten we ons door een taxi afzetten bij de garage. Deze mooie, maar toch extra lange, tussenstop heeft ons voor de keus gesteld om of sneller door te rijden naar Iran om daar op de geplande datum aan te komen of onze oorspronkelijke route aan te houden en onze aankomstdatum en daarmee eerste (noodzakelijke voor een visum te kunnen krijgen) hotelovernachting twee dagen op te schuiven. Dat laatste hebben we deze dagen kunnen regelen via Sebastiaan van Iran Silk Road (en dus niet via Dim Sum). Maar goed het spannendste vandaag was hoe het met de auto zou aflopen. Na een uitgebreide uitleg (in het Turks wel(niet)teverstaan) in, om en onder de auto en na het zien van de oude versleten onderdelen naast de auto en na wat foto’s aan te laten wijzen in ons Land Rover handboek, werd ons enigszins duidelijk wat ze allemaal gedaan hadden. Allervriendelijkste mannen, maar onze tolk in Nederland konden ze nu helaas niet telefonisch bereiken. We zijn er zo ook redelijk uitgekomen en konden we alsnog na extra lang wachten onze tocht voorzetten naar Cappadocie, waar we zo naar uitkeken.

 
  • «
  •  Start 
  •  Prev 
  •  1 
  •  2 
  •  Next 
  •  End 
  • »


Page 1 of 2