Max en Eveline op weg

Dunhuang (CHN), 29 juli 2010
Etappe 56, 428 km N 40˚07.259 O 94˚39.641, Hoogte 1152m

  Vandaag de grootste provincie van China, Xinjiang, verlaten en de volgende provincie, Gansu, ingereden. Het grootste merkbare verschil was dat de weg weer een stuk slechter werd, met name door de vele werkzaamheden veroorzaakt door de slijtage van het vele vrachtverkeer op deze route. Opvallend is hoeveel er over de weg getransporteerd wordt in China. Ze zijn wel efficient (dat is toch een compliment) als je ziet hoeveel zij op één vrachtwagen kunnen vervoeren. Onderweg zijn we gestopt voor een Duitse fietser, om hem wat bij te voeren en verhalen uit te wisselen. Hij heeft het helemaal zwaar met de sterke wind in deze regio. Ook vandaag zijn we weer om 9.00 uur vertrokken en waren we om 16.00 uur ingecheckt in ons hotel en dan zijn we alleen even gestopt onderweg om van chauffeur te wisselen. Tussen Hami en Dunhuang zijn we verder geen plaatsen tegengekomen. We voelen ons hier tussen de zandduinen dus echt wel in de middle of nowhere, ondanks de twee moderne winkelstraten en neonverlichting in het centrum van de stad.

  Today we left Xinjiang, China’s biggest province, and entered Gansu, the next province. The first difference we noticed were the roads that were in a worse condition, mainly caused by the heavy traffic and all the repair work due to that. We’re surprised about how much is being transported by road in China. But they’re efficient, that’s for sure (that’s a compliment), if you see how much they pack on one single truck. On our way we stopped to chat and exchange stories with a German on a bicycle. It’s quite hard for him to bike in this region with the hard winds. Today we left again at 9:00 and arrived at our hotel at 16:00, even though we had only stopped to change drivers. Between Hami and Dunhuang we didn’t pass by other villages. This makes us really feel in the middle of nowhere between all those sand dunes, despite the modern shopping streets with neon lighting down town.