Max en Eveline op weg

Konya, TR, 12 mei 2010 
Etappe 11, 200 km N37˚ 52.580 O32˚ 29.767, Hoogte 1052 m

Elk nadeel heb zijn voordeel...

Na een frisse nacht, vroeg uit de veren en nadat we afscheid hadden genomen van onze Turkse familie begonnen we aan onze reis richting Cappadocie. Echter herhaalde het koppelingsprobleem zich direct nadat we het erf afreden en besloten we op zoek te gaan naar een garage in Bolvadin. Dit bleek nog niet zo makkelijk, maar eenmaal bij een tankstation besloot een vriendelijke Turk voorop te rijden om ons de weg te wijzen. Ergens achteraf was dan een straat vol garage’s, niet zoals in NL, maar ze begrepen ons probleem en door de aanwezigheid van een Belgische Turk hebben zij ons kunnen uitleggen hoe we zonder of met kapotte koppeling naar de volgende grote plaats konden rijden, waar ze ons toch beter verder konden helpen en ze gaven een adres mee van een bevriende garage in die stad. En die stad is Konya en lag maar 200 km verderop, maar we hebben het gehaald en onze Laro moet twee nachtjes blijven en wij dus ook. Een goed excuus om te genieten van deze mooie stad, het Turkse stadsleven en het mooie weer.

Door goed te luisteren naar de toeren lukte Max het vrij goed om op het juiste moment toch te kunnen schakelen en konden we uiteindelijk alle versnelling gebruiken tijdens onze reis naar Konya, maar comfertabel was het natuurlijk niet en dan in zo’n grote plaats dat adres te vinden bleek ook niet makkelijk. Alexandra was onze reddende engel! We waren net aan het smsen en zij bleek in Griekenland online te zijn en kon ons een adres mailen van een BMW/Land Rover garage en wij ging op zoek. Gelukkig kwam ze ook nog met de juiste GPS coordinaten en zo stonden we rond 12.00 bij de garage. Als eerste kregen we een glas thee en tijdens ons derde glas, werd besloten dat er een nieuwe koppeling geplaatst moet worden en dat deze besteld moest worden in Istanbul. Kortom dat gaat wel twee dagen duren! Dit na wat onderhandelen, wat zij moeten immers door. Wij besloten, hadden ook weinig keus, om wat spullen uit de auto te halen en ons door een taxi in het centrum bij een hotel af te laten zetten. Prima hotelletje gevonden, midden in het centrum en we hebben eindelijk weer eens verbinding kunnen maken met een draadloze internet verbinding. Erg leuk om alle comments en mails te lezen, dus gingen we enthousiast verder werken aan onze site. Na een extra lange douche en schone kleren aangetrokken te hebben zijn we door de stad gaan lopen op zoek naar het restaurant Mevlana met uitzicht op het museum en een indrukwekkende moskee. We zaten heerlijk buiten op het dakterras en hebben genoten van de lokale gerechten: een soort erwtensoep en rijst met lam, rozijnen enz. De Turkse koffie vonden wij minder geslaagd. Zij hebben kennelijk nooit van filters gehoord! Het kopje zat vol drap en je mond dus ook, we houden het maar bij de thee, die is prima te drinken als je er een klontje suiker in doet.
Konya is een levendige stad en de winkels zijn even divers als de mensen. Ook hier konden we weer uren naar de mensen kijken en met name hoe de vrouwen hun best hadden gedaan om hun hoofddoekjes bij de rest van kleding te laten passen. Een heerlijke vakantie-avond en voldaan ging we, veel later dan gebruikelijk, slapen.